De Limburgse gesneuvelden

Lambèr Meyers
(Lambert P.Ch.)

De nevenstaande foto toont Lambèr Meijers als verkenner (met dank aan Marianne Meijers) [1]
De bron van onderstaande foto is zijn bidprentje. [2]

Lambèr Meijers en Paul Ex kenden elkaar van de verkennerij. Paul was een broer van Karel Ex. Toen in april 1941 de padvinderij in Nederland werd verboden, gingen de vrienden Lambèr en Paul steeds meer verboden dingen doen. In het begin vrij onschuldig: NSB-reclame van de muren trekken en dergelijke.
Of zo: Gewapend met kwast en blik gingen de jongens op weg om op het trottoir en tegen gevels van huizen van Duitsers en NSB’ers de letters O.Z.O. te schilderen. De afkorting stond voor ‘Oranje Zal Overwinnen’. Ze werd vanaf het begin van de bezetting door velen als een soort van groet of yell gebruikt. Je kwam elkaar tegen op straat en riep: ‘O zo!’ [3]
Lambèr oftewel Lambert werd door een Nederlandse nazi met een pot oranje verf in de hand betrapt, de verf belandde dus op diens uniform. Zo begon de verzetscarrière van die twee tieners. [1]
Cammaert schrijft samenvattend over Lambert Meijers: Betrokken bij de vervaardiging van het illegale blad “Oranje Hagel”, tevens hulp aan geallieerde vluchtelingen en onderduikers. Werd herhaaldelijk gearresteerd, maar slaagde er telkens in te ontsnappen. [4]
Op geni.com lezen we over de naam van het krantje: De titel ORANJE-HAGEL was gekozen met de bedoeling de waarheid als oranje hagelstenen op de bezetter en zijn satellieten te laten neerkomen, aldus de oprichter van het blad, de inspecteur (destijds agent) van politie H.H. Pollaert. [2]
De geallieerde vluchtelingen, waarover Cammaert schrijft, waren in het begin van de oorlog voornamelijk uit Duitsland ontsnapte Franstalige krijgsgevangenen. Toen de bombardementen op Duitsland begonnen en steeds heviger werden, kwamen daar gecrashte vliegeniers bij, die via dezelfde vluchtroutes op weg naar huis werden gebracht.

Bij de aanvang van de laatste deportatiefase van de Venlose joden in april 1943 lieten de politiebeambten H.H. Pollaert, J.G.A. Aarts en H.G. Snellen zoveel mogelijk de joden door Ph.A.V. Wolff, een “half-jood”, vooraf waarschuwen. Tevens zorgden ze voor onderduikadressen. Weldra ontstond een netwerk van hulpverleners, waartoe onder anderen de gebroeders K.P.M. en P.P.J. Ex, L.P.C. Meyers en W.F.Th. van Boekhold en later ook pastoor H.J.H. Vullinghs en H. Joosten uit Grubbenvorst, P.A.J. Peeters en P. Reijnders uit Broekhuizenvorst en J.H. van Megen uit Broekhuizen behoorden. [5]
De personen die hierboven met een rode link zijn gemarkeerd, hebben de oorlog helaas niet overleefd. Daartoe behoort ook Sef van Megen. Hij en Lambèr Meyers, die bij hem ondergedoken was, werden op 19 augustus 1943 gearresteerd. [6]
Maar Lambert heeft de oorlog overleefd:
Meyers, die persoonsbewijzen voor joden vervalste, werd vanwege zijn verzetswerk maar liefst vijf keer ingesloten, maar wist telkens te ontsnappen. [5]
Bovendien ontfermden de jeugdige Venlonaren zich over ontsnapte Franse krijgsgevangen. [1]



Lambèr Meijers
∗ Venlo 22-11-1924
† Venlo 1-11-1997

Voetnoten

1. Sef Derkx (floddergatsblog) O.Z.O.
2. geni.com Lambert P.Ch. Meijers
3. vrijheid.scouting.nl/ Verzet Lambèr Meijers
4. Cammaert, A. P. M. (1994). Het verborgen front: Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog, Rijksuniversiteit Groningen.
   Hoofdst. 0, pp.18ff: Introductie van vaak genoemde personen
5. ibidem 5. Hulpverlening aan joden, p.430-431
6. ibidem Hoofdst. 3. Hulpverlening aan uit Duitsland ontvluchte (Franstalige) krijgsgevangenen, p.141